Τα στραβοπατήματα του ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο Παντελής Καψής
ΕΘΝΟΣ/«E» 19/10/2014
Δεν ήταν η καλύτερη εβδομάδα για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή που πέρασε. Τουλάχιστον ως προς το χτίσιμο της αξιοπιστίας του. Πρώτος στραβοπάτησε ο κ. Δραγασάκης με την ατάκα στη Βουλή για φίλους του πρωθυπουργού που ακυρώνουν νόμους τηλεφωνικά. Οταν ο Δημήτρης Σταμάτης τον προκάλεσε για ονόματα έκανε όπισθεν ολοταχώς. Την επομένη ο κ. Τσίπρας τον άφησε ξεκρέμαστο - δεν είπε ούτε μία λέξη.
/
Πετάμε μια κουβέντα παραπάνω για να περάσει η ώρα; Μάλλον όχι. Γιατί μια ημέρα αργότερα το ατόπημα επαναλήφθηκε: Ο κ. Σκουρλέτης, επικαλούμενος την εφημερίδα «Κόντρα» του Γιώργου Κουρή της Αυριανής, μίλησε για «κουμπαρά» και για χρηματισμό βουλευτών προκειμένου να μην ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
.
Εχουν κάποιο νόημα όλα αυτά; Σίγουρα. Να τρομοκρατήσουν τους ανεξάρτητους να μην τολμήσουν να ψηφίσουν γιατί θα κατηγορηθούν ότι τα πήραν. Η παλιά καλή σταλινική τακτική ζει και βασιλεύει...
.
Πριν από καιρό ο κ. Δραγασάκης είχε μιλήσει για την ανάγκη «βίαιης ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι προηγείται στις δημοσκοπήσεις κάνει την ανάγκη αυτή επιτακτική. Ενας ΣΥΡΙΖΑ από τα παλιά μπορεί πολύ πιο εύκολα από ό,τι φανταζόμαστε να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές περιπέτειες και χρεοκοπία. Ωρίμασε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ;
.
Περιστατικά όπως αυτά στη συζήτηση της ψήφου εμπιστοσύνης δικαιολογούν κάθε ανησυχία. Οπως βέβαια και οι κατά καιρούς τοποθετήσεις της πλειονότητας των στελεχών του. Από τις φανφάρες περί ταξικού πολέμου και μαζικής φορολόγησης των «πάνω» έως την κατάργηση όλων των προβλέψεων των μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να αντιλαμβάνεται το σχέδιο για το αύριο σαν μια επιστροφή στο χθες και μάλιστα με πολύ χειρότερους όρους συνδικαλιστικής παντοκρατορίας. Ακόμα και η συνεργασία με τα απομεινάρια της ΔΗΜΑΡ συνιστά για τα στελέχη αυτά προδοσία - την ίδια στιγμή βέβαια που δεν διστάζουν να χαιρετίσουν την αντιμνημονιακή σταθερότητα του Καμμένου!
.
Αλλά και σε πιο απλά ζητήματα, όπως το πρόγραμμά του για τον πολιτισμό, βγάζει κείμενα τέτοιας παλαιολιθικής αποστέωσης που εξεγείρονται και οι υποστηρικτές του. Οσο για τον «υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ» της κ. Δούρου, ούτε ένας μήνας δεν πέρασε για να αποκαλυφθεί η προγραμματική γύμνια στο ένα σοβαρό θέμα που διαχειρίζεται η Περιφέρεια, τα σκουπίδια. Το μόνο που κάνει είναι να ξεπληρώνει γραμμάτια στους συνδικαλιστές των ΟΤΑ αρνούμενη την αξιολόγηση και τον έλεγχο της νομιμότητας των προσλήψεων.
.
Απέναντι σε όλα αυτά βέβαια υπάρχει ο Αλέξης Τσίπρας - έκδοση 2014. Ο Αλέξης της Ευρώπης που υιοθετεί αυτολεξεί τις θέσεις της «δεξιάς» σοσιαλδημοκρατίας. Ο Αλέξης των Φαινάνσιαλ Τάιμς που του φιλοξενούν μια ιδιαίτερα εγκωμιαστική συνέντευξη. Ο Αλέξης που μιλά στους επιχειρηματίες και υπόσχεται χρηματοδοτική στήριξη, χτύπημα της γραφειοκρατίας, αφορολόγητα κέρδη αν επενδυθούν. Ο Αλέξης με κρυφό κανάλι επικοινωνίας με την κ. Μέρκελ. Ο Αλέξης που επισκέπτεται τον Πάπα. Ο Αλέξης που ξέρει να χτυπά όλα τα κουμπιά που θα καθησυχάσουν τους ψηφοφόρους για τις πραγματικές του προθέσεις.
.
Να λοιπόν το ερμηνευτικό σχήμα. Ο ρεαλιστής Τσίπρας εναντίον των εξτρεμιστών του κόμματος. Η διαμάχη που θα κρίνει προς τα πού θα γείρει η παλάντζα στο ενδεχόμενο να σχηματίσει κυβέρνηση. Μόνο που από την εξίσωση λείπει ένας παράγοντας. Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ο κ. Τσίπρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις εξαγγελίες της ΔΕΘ τις υποδέχθηκε διθυραμβικά η αριστερή πτέρυγα του κ. Λαφαζάνη. Γιατί γνωρίζουν ότι η υλοποίηση και μόνο ενός μέρους αυτών των δεσμεύσεων προϋποθέτει και συνεπάγεται πλήρη ανατροπή της δημοσιονομικής ισορροπίας. Προσθέστε τα ανεδαφικά για το χρέος και η δυναμική της αποσταθεροποίησης γίνεται ακαταμάχητη. Σε μια Ευρώπη μάλιστα όπου ενισχύονται τα ξενοφοβικά κόμματα και κατά συνέπεια θα είναι ελάχιστα ανεκτική. Και η οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει τον εξοστρακισμό της Ελλάδας σαν αντίβαρο στην ανοχή που ίσως αναγκαστεί να δείξει σε Ιταλία και Γαλλία.
.
Είναι ενδεικτικό ότι η συνέντευξη στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς κατέληγε με την επισήμανση ότι ο κ. Τσίπρας μια εβδομάδα μετά την παρέμβασή του στη βίλα «Ντ/Εστε», μιλώντας στη Θεσσαλονίκη «θύμισε τον παλιό του εαυτό». Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, βλέπετε, δεν υποκαθιστούν τις πολιτικές.
No comments:
Post a Comment